|
|
This Proto-Slavic entry contains reconstructed terms and roots. As such, the term(s) in this entry are not directly attested, but are hypothesized to have existed based on comparative evidence.
|
Proto-Slavic
Etymology
From *mirъ + *-iti.
Verb
*miriti
- to reconcile
- to pacify
Inflection
Conjugation of *miriti, *miri, *miritь (?, -i-, s-aorist, accent paradigm ?)
| Verbal noun
|
Infinitive
|
Supine
|
L-participle
|
| *miřenьje
|
*miriti
|
*miritъ
|
*mirilъ
|
|
|
Participles
|
| Tense
|
Past
|
Present
|
| Passive
|
*miřenъ
|
*mirimъ
|
| Active
|
*miřь
|
*mirę
|
|
|
Aorist
|
Present
|
| Person
|
1st
|
2nd
|
3rd
|
1st
|
2nd
|
3rd
|
| Singular
|
*mirixъ |
*miri |
*miri
|
*miřǫ |
*miriši |
*miritь
|
| Dual
|
*mirixově |
*mirista |
*miriste
|
*mirivě |
*mirita |
*mirite
|
| Plural
|
*mirixomъ |
*miriste |
*mirišę
|
*mirimъ |
*mirite |
*mirętь
|
|
|
Imperfect
|
Imperative
|
| Person
|
1st |
2nd |
3rd
|
1st |
2nd |
3rd
|
| Singular
|
*miřaaxъ |
*miřaaše |
*miřaaše
|
— |
*miri |
*miri
|
| Dual
|
*miřaaxově |
*miřaašeta |
*miřaašete
|
*mirivě |
*mirita |
—
|
| Plural
|
*miřaaxomъ |
*miřaašete |
*miřaaxǫ
|
*mirimъ |
*mirite |
—
|
Notes: - (*)*mirivъ is a later doublet of the past active participle
Descendants
- East Slavic:
- Old East Slavic: мирити (miriti)
- Belarusian: міры́ць (mirýcʹ)
- Russian: мири́ть (mirítʹ)
- Ukrainian: мири́ти (myrýty)
- South Slavic
- Bulgarian: миря̀ (mirjà)
- Macedonian: мири (miri)
- Serbo-Croatian:
- Cyrillic script: ми́рити
- Latin script: míriti
- Slovene: miríti (tonal orthography)
- West Slavic
- Old Czech: miřiti
- Old Polish: mirzyć
- Slovak: mieriť
- Sorbian:
Further reading
- Trubachyov, Oleg, editor (1992), “*miriti”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), numbers 19 (*męs⁽'⁾arь – *morzakъ), Moscow: Nauka, →ISBN, page 53