Reconstruction:Proto-West Germanic/fankijan
Proto-West Germanic
Etymology
From Proto-Germanic *fankijaną.
Verb
*fankijan
- to ignite
Inflection
| Class 1 weak | ||
|---|---|---|
| Infinitive | *fankijan | |
| 1st sg. past | *fankidā | |
| Infinitive | *fankijan | |
| Genitive infin. | *fankijannjas | |
| Dative infin. | *fankijannjē | |
| Instrum. infin. | *fankijannju | |
| Indicative | Present | Past |
| 1st singular | *fankiju | *fankidā |
| 2nd singular | *fankisi | *fankidēs, *fankidōs |
| 3rd singular | *fankiþi | *fankidē, *fankidā |
| 1st plural | *fankijum | *fankidum |
| 2nd plural | *fankiþ | *fankidud |
| 3rd plural | *fankijanþ | *fankidun |
| Subjunctive | Present | Past |
| 1st singular | *fankijē | *fankidī |
| 2nd singular | *fankijēs | *fankidī |
| 3rd singular | *fankijē | *fankidī |
| 1st plural | *fankijēm | *fankidīm |
| 2nd plural | *fankijēþ | *fankidīd |
| 3rd plural | *fankijēn | *fankidīn |
| Imperative | Present | |
| Singular | *fanki | |
| Plural | *fankiþ | |
| Present | Past | |
| Participle | *fankijandī | *fankid |
Related terms
Descendants
- Old Dutch: *fenken
- ⇒ Middle Dutch: ontfenken
- Old High German: *fenken
- Middle High German: venken