Reconstruction:Proto-West Germanic/hring
Proto-West Germanic
Etymology 1
From Proto-Germanic *hringaz (“ring, circle”).
Noun
*hring m
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *hring | |
| Genitive | *hringas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *hring | *hringō, *hringōs |
| Accusative | *hring | *hringā |
| Genitive | *hringas | *hringō |
| Dative | *hringē | *hringum |
| Instrumental | *hringu | *hringum |
Derived terms
Descendants
- Old English: hring, hrincg, hrinċġ, ring, ᚱᛁᚾᚷ (rinġ) — Wheatley Hill Finger Ring
- Old Frisian: hring
- Old Saxon: hring
- Old Dutch: rinc
- Old High German: ring, hring
- → Old French: reng, renc, renk, renge, renke, rang, ranc (see there for further descendants)
- → Old French: renge, range (“sword-belt”)
Etymology 2
From Proto-Germanic *hringaz (“ringing sound”).
Noun
*hring m
Inflection
| Masculine a-stem | ||
|---|---|---|
| Singular | ||
| Nominative | *hring | |
| Genitive | *hringas | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | *hring | *hringō, *hringōs |
| Accusative | *hring | *hringā |
| Genitive | *hringas | *hringō |
| Dative | *hringē | *hringum |
| Instrumental | *hringu | *hringum |