Rezitativ
German
Alternative forms
- Recitativ (obsolete)
Etymology
Borrowed from French récitatif, from Italian recitativo.
Pronunciation
- IPA(key): [ʁetsitaˈtiːf]
Audio: (file) - Hyphenation: Re‧zi‧ta‧tiv
Noun
Rezitativ n (strong, genitive Rezitativs, plural Rezitative)
Declension
Declension of Rezitativ [neuter, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Rezitativ | die | Rezitative |
| genitive | eines | des | Rezitativs | der | Rezitative |
| dative | einem | dem | Rezitativ | den | Rezitativen |
| accusative | ein | das | Rezitativ | die | Rezitative |
Further reading
- “Rezitativ” in Duden online