Rihhart

Old High German

Alternative forms

  • Richart (8th-11th C. CE)
  • Hrichart (8th or 9th C. CE)
  • Rihart, Hrihhart (9th C. CE)

Etymology

From Proto-West Germanic *Rīkuhardu, from *rīk (king, ruler) +‎ *hardu (hard, brave). Equivalent to *rīh +‎ hart. Cognate with Old English Rīċheard. First attested in the 8th C. CE.

Proper noun

Rihhart m

  1. a male given name [8th–11th C. CE]

Descendants

  • Middle High German: Rihard, Rihart, Richhart, Richcart, Richkart, Rihcart, Rihkart
    • Medieval Latin: Rihhardus (11th C.), Richardis, Richcardis, Richhardus (12th-13th C.), Richardus (12th-14th C.)
    • German: Richard, Rikard
    • Estonian: Rihard

References

  • Sigmund Herzberg-Fränkel, editor (1904), “I: Dioecesis Salisburgensis: Regiones Salisburgensis et Bavarica”, in Necrologia Germaniae (Monumenta Germaniae Historica) (in Latin), Tomvs II Dioecesis Salisbvrgensis, Berolini: Apvd Weidmannos, →ISBN, →OCLC, Liber confraternitatum vetustior (784-11th C.), Monumenta Necrologica Monasterii S. Petri Salisburgensis, page 7, column 8, line 27
  • Zusammengesetzte Handschrift: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Verbrüderungsbuch von St. Peter). Traditionen von St. Peter (Traditionscodex M) [Composite manuscript: Liber Confraternitatum Sancti Petri (Liber Vitae, Book of Brotherhood of St. Peter). Traditions of St. Peter (Tradition Codex M)] (in Latin), Salzburg, Erzabtei St. Peter, Benediktinerstift, Archiv, Hs. A 1, 784-13th C., page 6