Semerkant

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish سمرقند (semerkand),[1] from Persian سمرقند (samarqand).

Pronunciation

  • IPA(key): /seˈmer.kant/
  • Hyphenation: Se‧mer‧kant

Proper noun

Semerkant

  1. Samarkand (a city in Uzbekistan)

Declension

Declension of Semerkant
singular plural
nominative Semerkant Semerkantlar / Semerkant'lar
accusative Semerkant'ı Semerkantları / Semerkant'ları
dative Semerkant'a Semerkantlara / Semerkant'lara
locative Semerkant'ta Semerkantlarda / Semerkant'larda
ablative Semerkant'tan Semerkantlardan / Semerkant'lardan
genitive Semerkant'ın Semerkantların / Semerkant'ların
Possessive forms of Semerkant
singular plural
benim (my) Semerkant'ım Semerkantlarım
Semerkant'larım
senin (your) Semerkant'ın Semerkantların
Semerkant'ların
onun (his/her/its) Semerkant'ı Semerkantları
Semerkant'ları
bizim (our) Semerkant'ımız Semerkantlarımız
Semerkant'larımız
sizin (your) Semerkant'ınız Semerkantlarınız
Semerkant'larınız
onların (their) Semerkant'ı
Semerkantları
Semerkant'ları
Semerkantları
Semerkant'ları

References

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “سمرقند”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 26