Steilklippe
German
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃtaɪ̯lˌklɪpə]
- Hyphenation: Steil‧klip‧pe
Noun
Steilklippe f (genitive Steilklippe, plural Steilklippen)
Declension
Declension of Steilklippe [feminine]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | eine | die | Steilklippe | die | Steilklippen |
| genitive | einer | der | Steilklippe | der | Steilklippen |
| dative | einer | der | Steilklippe | den | Steilklippen |
| accusative | eine | die | Steilklippe | die | Steilklippen |
Further reading
- “Steilklippe”, in Online-Wortschatz-Informationssystem Deutsch (in German), Mannheim: Leibniz-Institut für Deutsche Sprache, 2008–
- “Steilklippe” in Deutsches Wörterbuch von Jacob und Wilhelm Grimm, 16 vols., Leipzig 1854–1961.