Tillo
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish تللو (tillo).
Proper noun
Tillo
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Tillo | Tillolar / Tillo'lar |
| accusative | Tillo'yu | Tilloları / Tillo'ları |
| dative | Tillo'ya | Tillolara / Tillo'lara |
| locative | Tillo'da | Tillolarda / Tillo'larda |
| ablative | Tillo'dan | Tillolardan / Tillo'lardan |
| genitive | Tillo'nun | Tilloların / Tillo'ların |
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Tillo'm | Tillolarım Tillo'larım |
| senin (your) | Tillo'n | Tilloların Tillo'ların |
| onun (his/her/its) | Tillo'su | Tilloları Tillo'ları |
| bizim (our) | Tillo'muz | Tillolarımız Tillo'larımız |
| sizin (your) | Tillo'nuz | Tillolarınız Tillo'larınız |
| onların (their) | Tillo'su Tilloları Tillo'ları |
Tilloları Tillo'ları |
Derived terms
- Tillolu
Further reading
- Nişanyan, Sevan (2010–) “Tillo”, in Nişanyan Yeradları: Türkiye ve Çevre Ülkeler Yerleşim Birimleri Envanteri [Index Anatolicus: An inventory of place names of Turkey and surrounding countries] (in Turkish)