Vanadocen
German
Noun
Vanadocen n (strong, genitive Vanadocens, plural Vanadocene)
Declension
Declension of Vanadocen [neuter, strong]
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Vanadocen | die | Vanadocene |
| genitive | eines | des | Vanadocens | der | Vanadocene |
| dative | einem | dem | Vanadocen | den | Vanadocenen |
| accusative | ein | das | Vanadocen | die | Vanadocene |