Zitteraal

German

Etymology

18th century, from zittern (“to tremble”) +‎ Aal (“eel”), after older Zitterfisch (“electric ray, torpedo”, 16th c., now distinguished as Zitterrochen). Compare Dutch sidderaal.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈtsɪtərˌaːl/, [ˈt͡sɪ.tɐˌʔaːl]

Noun

Zitteraal m (strong, genitive Zitteraals or Zitteraales, plural Zitteraale)

  1. electric eel, Electrophorus electricus

Declension

Declension of Zitteraal [masculine, strong]
singular plural
indef. def. noun def. noun
nominative ein der Zitteraal die Zitteraale
genitive eines des Zitteraals, Zitteraales der Zitteraale
dative einem dem Zitteraal, Zitteraale1 den Zitteraalen
accusative einen den Zitteraal die Zitteraale

1Now rare, see notes.

Further reading

  • “Zitteraal” in Duden online
  • “Zitteraal” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.