aðal
Faroese
Etymology
From Old Norse aðal, from Proto-Germanic *aþalą.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɛː.al/
Adjective
aðal (indeclinable)
Noun
aðal m (genitive singular aðals, uncountable)
Declension
| m53 | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | aðal | aðalin |
| accusative | aðal | aðalin |
| dative | aðali | aðalinum |
| genitive | aðals | aðalsins |
Synonyms
nobility
- aðalsfólk
Derived terms
prefixes
Noun
aðal n (genitive singular aðals, uncountable)
Declension
| n3s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | aðal | aðalið |
| accusative | aðal | aðalið |
| dative | aðali | aðalinum |
| genitive | aðals | aðalsins |
Further reading
- "aðal" at Sprotin.fo
Icelandic
Etymology
Noun
aðal n (genitive singular aðals, no plural)
Declension
| singular | ||
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | aðal | aðalið |
| accusative | aðal | aðalið |
| dative | aðali | aðalinu |
| genitive | aðals | aðalsins |
Further reading
- “aðal” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *aþalą.
Noun
aðal n (genitive aðals, dative aðli)
- nature, (inborn) disposition
Declension
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | aðal | aðalit | ǫðul | ǫðulin |
| accusative | aðal | aðalit | ǫðul | ǫðulin |
| dative | aðli | aðlinu | ǫðlum | ǫðlunum |
| genitive | aðals | aðalsins | aðla | aðlanna |
Related terms
Descendants
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “aðal”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 1; also available at the Internet Archive