Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish عشیرت (aşiret), from Arabic عَشِيرَةْ (ʕašīrat).
Pronunciation
- IPA(key): [aʃiːɾet]
- Hyphenation: a‧şi‧ret
Noun
aşīret (definite accusative aşireti, plural aşiretler)
- (sociology) tribe
Declension
Declension of aşiret
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
aşiret
|
aşiretler
|
| definite accusative
|
aşireti
|
aşiretleri
|
| dative
|
aşirete
|
aşiretlere
|
| locative
|
aşirette
|
aşiretlerde
|
| ablative
|
aşiretten
|
aşiretlerden
|
| genitive
|
aşiretin
|
aşiretlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aşiretim
|
aşiretlerim
|
| 2nd singular
|
aşiretin
|
aşiretlerin
|
| 3rd singular
|
aşireti
|
aşiretleri
|
| 1st plural
|
aşiretimiz
|
aşiretlerimiz
|
| 2nd plural
|
aşiretiniz
|
aşiretleriniz
|
| 3rd plural
|
aşiretleri
|
aşiretleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aşiretimi
|
aşiretlerimi
|
| 2nd singular
|
aşiretini
|
aşiretlerini
|
| 3rd singular
|
aşiretini
|
aşiretlerini
|
| 1st plural
|
aşiretimizi
|
aşiretlerimizi
|
| 2nd plural
|
aşiretinizi
|
aşiretlerinizi
|
| 3rd plural
|
aşiretlerini
|
aşiretlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aşiretime
|
aşiretlerime
|
| 2nd singular
|
aşiretine
|
aşiretlerine
|
| 3rd singular
|
aşiretine
|
aşiretlerine
|
| 1st plural
|
aşiretimize
|
aşiretlerimize
|
| 2nd plural
|
aşiretinize
|
aşiretlerinize
|
| 3rd plural
|
aşiretlerine
|
aşiretlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aşiretimde
|
aşiretlerimde
|
| 2nd singular
|
aşiretinde
|
aşiretlerinde
|
| 3rd singular
|
aşiretinde
|
aşiretlerinde
|
| 1st plural
|
aşiretimizde
|
aşiretlerimizde
|
| 2nd plural
|
aşiretinizde
|
aşiretlerinizde
|
| 3rd plural
|
aşiretlerinde
|
aşiretlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aşiretimden
|
aşiretlerimden
|
| 2nd singular
|
aşiretinden
|
aşiretlerinden
|
| 3rd singular
|
aşiretinden
|
aşiretlerinden
|
| 1st plural
|
aşiretimizden
|
aşiretlerimizden
|
| 2nd plural
|
aşiretinizden
|
aşiretlerinizden
|
| 3rd plural
|
aşiretlerinden
|
aşiretlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aşiretimin
|
aşiretlerimin
|
| 2nd singular
|
aşiretinin
|
aşiretlerinin
|
| 3rd singular
|
aşiretinin
|
aşiretlerinin
|
| 1st plural
|
aşiretimizin
|
aşiretlerimizin
|
| 2nd plural
|
aşiretinizin
|
aşiretlerinizin
|
| 3rd plural
|
aşiretlerinin
|
aşiretlerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
aşiretim
|
aşiretlerim
|
| 2nd singular
|
aşiretsin
|
aşiretlersin
|
| 3rd singular
|
aşiret
aşirettir
|
aşiretler
aşiretlerdir
|
| 1st plural
|
aşiretiz
|
aşiretleriz
|
| 2nd plural
|
aşiretsiniz
|
aşiretlersiniz
|
| 3rd plural
|
aşiretler
|
aşiretlerdir
|
|
Synonyms