abbit
Old Frisian
Alternative forms
- ebbete, abbet
Etymology
Borrowed from Latin abbas (“father”), from Ancient Greek ἀββᾶς (abbâs), from Aramaic אבא (’abbā, “father”).
Noun
abbit m
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | abbit | abbitar, abbita |
| accusative | abbit | abbitar, abbita |
| genitive | abbites | abbita |
| dative | abbite | abbitum, abbitem |
Descendants
- West Frisian: abt