abducendus
Latin
Etymology
Future passive participle of abdūcō.
Participle
abdūcendus (feminine abdūcenda, neuter abdūcendum); first/second-declension participle
- which is to be removed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | abdūcendus | abdūcenda | abdūcendum | abdūcendī | abdūcendae | abdūcenda | |
| genitive | abdūcendī | abdūcendae | abdūcendī | abdūcendōrum | abdūcendārum | abdūcendōrum | |
| dative | abdūcendō | abdūcendae | abdūcendō | abdūcendīs | |||
| accusative | abdūcendum | abdūcendam | abdūcendum | abdūcendōs | abdūcendās | abdūcenda | |
| ablative | abdūcendō | abdūcendā | abdūcendō | abdūcendīs | |||
| vocative | abdūcende | abdūcenda | abdūcendum | abdūcendī | abdūcendae | abdūcenda | |