ablactatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of ablactō (“wean”).
Participle
ablactātus (feminine ablactāta, neuter ablactātum); first/second-declension participle
- weaned, having been weaned
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ablactātus | ablactāta | ablactātum | ablactātī | ablactātae | ablactāta | |
| genitive | ablactātī | ablactātae | ablactātī | ablactātōrum | ablactātārum | ablactātōrum | |
| dative | ablactātō | ablactātae | ablactātō | ablactātīs | |||
| accusative | ablactātum | ablactātam | ablactātum | ablactātōs | ablactātās | ablactāta | |
| ablative | ablactātō | ablactātā | ablactātō | ablactātīs | |||
| vocative | ablactāte | ablactāta | ablactātum | ablactātī | ablactātae | ablactāta | |