aborteren
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˌaːbɔrˈteːrə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: abor‧te‧ren
- Rhymes: -eːrən
Verb
aborteren
- (transitive) to abort, to cause a premature termination of (a fetus)
Conjugation
| Conjugation of aborteren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aborteren | |||
| past singular | aborteerde | |||
| past participle | geaborteerd | |||
| infinitive | aborteren | |||
| gerund | aborteren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | aborteer | aborteerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | aborteert, aborteer2 | aborteerde | ||
| 2nd person sing. (u) | aborteert | aborteerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | aborteert | aborteerde | ||
| 3rd person singular | aborteert | aborteerde | ||
| plural | aborteren | aborteerden | ||
| subjunctive sing.1 | abortere | aborteerde | ||
| subjunctive plur.1 | aborteren | aborteerden | ||
| imperative sing. | aborteer | |||
| imperative plur.1 | aborteert | |||
| participles | aborterend | geaborteerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||