abundent
Latin
Verb
abundent
- third-person plural present active subjunctive of abundō
Romanian
Etymology
Borrowed from French abondant and Latin abundāns, abundantis.
Pronunciation
- IPA(key): /a.bunˈdent/
Adjective
abundent m or n (feminine singular abundentă, masculine plural abundenți, feminine and neuter plural abundente)
- abundant (fully sufficient; plentiful)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | abundent | abundentă | abundenți | abundente | |||
| definite | abundentul | abundenta | abundenții | abundentele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | abundent | abundente | abundenți | abundente | |||
| definite | abundentului | abundentei | abundenților | abundentelor | ||||