acaulis
Latin
Etymology
Modern Latin derived from Ancient Greek ἄκαυλος (ákaulos).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈkau̯.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈkaːu̯.lis]
Adjective
acaulis (neuter acaule); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | acaulis | acaule | acaulēs | acaulia | |
| genitive | acaulis | acaulium | |||
| dative | acaulī | acaulibus | |||
| accusative | acaulem | acaule | acaulēs acaulīs |
acaulia | |
| ablative | acaulī | acaulibus | |||
| vocative | acaulis | acaule | acaulēs | acaulia | |
Related terms
Descendants
- Russian: бессте́бельный (besstébelʹnyj) (calque)