acceleratio
Latin
Etymology
From accelerō (“hasten, accelerate”) + -tiō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ak.kɛ.ɫɛˈraː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [at.t͡ʃe.leˈrat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
accelerātiō f (genitive accelerātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | accelerātiō | accelerātiōnēs |
| genitive | accelerātiōnis | accelerātiōnum |
| dative | accelerātiōnī | accelerātiōnibus |
| accusative | accelerātiōnem | accelerātiōnēs |
| ablative | accelerātiōne | accelerātiōnibus |
| vocative | accelerātiō | accelerātiōnēs |
Related terms
Descendants
- Asturian: aceleración
- Catalan: acceleració
- → English: acceleration
- French: accélération
- Haitian Creole: akselerasyon
- Galician: aceleración
- Italian: accelerazione
- Occitan: acceleracion
- Portuguese: aceleração
- Romanian: accelerație
- Spanish: aceleración
References
- “acceleratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “acceleratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- acceleratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.