accingendus
Latin
Etymology
Future passive participle of accingō.
Participle
accingendus (feminine accingenda, neuter accingendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | accingendus | accingenda | accingendum | accingendī | accingendae | accingenda | |
| genitive | accingendī | accingendae | accingendī | accingendōrum | accingendārum | accingendōrum | |
| dative | accingendō | accingendae | accingendō | accingendīs | |||
| accusative | accingendum | accingendam | accingendum | accingendōs | accingendās | accingenda | |
| ablative | accingendō | accingendā | accingendō | accingendīs | |||
| vocative | accingende | accingenda | accingendum | accingendī | accingendae | accingenda | |