accreturus
Latin
Etymology
Future active participle of accrēscō
Participle
accrētūrus (feminine accrētūra, neuter accrētūrum); first/second-declension participle
- about to increase
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | accrētūrus | accrētūra | accrētūrum | accrētūrī | accrētūrae | accrētūra | |
| genitive | accrētūrī | accrētūrae | accrētūrī | accrētūrōrum | accrētūrārum | accrētūrōrum | |
| dative | accrētūrō | accrētūrae | accrētūrō | accrētūrīs | |||
| accusative | accrētūrum | accrētūram | accrētūrum | accrētūrōs | accrētūrās | accrētūra | |
| ablative | accrētūrō | accrētūrā | accrētūrō | accrētūrīs | |||
| vocative | accrētūre | accrētūra | accrētūrum | accrētūrī | accrētūrae | accrētūra | |