acont
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian acconto or French acompte.
Noun
acont n (plural aconturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | acont | acontul | aconturi | aconturile | |
| genitive-dative | acont | acontului | aconturi | aconturilor | |
| vocative | acontule | aconturilor | |||