acuturus
Latin
Etymology
Future active participle of acuō
Participle
acūtūrus (feminine acūtūra, neuter acūtūrum); first/second-declension participle
- about to sharpen
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | acūtūrus | acūtūra | acūtūrum | acūtūrī | acūtūrae | acūtūra | |
| genitive | acūtūrī | acūtūrae | acūtūrī | acūtūrōrum | acūtūrārum | acūtūrōrum | |
| dative | acūtūrō | acūtūrae | acūtūrō | acūtūrīs | |||
| accusative | acūtūrum | acūtūram | acūtūrum | acūtūrōs | acūtūrās | acūtūra | |
| ablative | acūtūrō | acūtūrā | acūtūrō | acūtūrīs | |||
| vocative | acūtūre | acūtūra | acūtūrum | acūtūrī | acūtūrae | acūtūra | |