aczciby

Old Polish

Etymology

From aczci +‎ -by. First attested in the end of the 15th century.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /at͡ʃʲʲt͡ɕʲibi/
  • IPA(key): (15th CE) /at͡ʃʲʲt͡ɕʲibi/

Conjunction

aczciby

  1. (hapax legomenon) although
    • 1875 [End of the 15th century], Stanisław Motty, editor, Książeczka do nabożeństwa Jadwigi księżniczki polskiej[1], Modlitewnik Nawojki, page 91:
      Aczczybych ya vlyczky zatraczenya przestapyla..., mozesch mye virwacz, myly panye, ze wschego
      [Aczcibych ja uliczki zatracenia przestąpiła..., możesz mie wyrwać, miły Panie, ze wszego]

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “aczciby”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN