adaburu
Basque
Etymology
From ada- (combining form of adar (“branch”)) + buru (“head”).
Pronunciation
- IPA(key): /adabuɾu/, [a.ð̞a.β̞u.ɾu]
Noun
adaburu inan
Declension
| indefinite | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutive | adaburu | adaburua | adaburuak |
| ergative | adaburuk | adaburuak | adaburuek |
| dative | adabururi | adaburuari | adaburuei |
| genitive | adabururen | adaburuaren | adaburuen |
| comitative | adabururekin | adaburuarekin | adaburuekin |
| causative | adabururengatik | adaburuarengatik | adaburuengatik |
| benefactive | adabururentzat | adaburuarentzat | adaburuentzat |
| instrumental | adaburuz | adaburuaz | adaburuez |
| inessive | adaburutan | adaburuan | adaburuetan |
| locative | adaburutako | adaburuko | adaburuetako |
| allative | adaburutara | adaburura | adaburuetara |
| terminative | adaburutaraino | adabururaino | adaburuetaraino |
| directive | adaburutarantz | adabururantz | adaburuetarantz |
| destinative | adaburutarako | adabururako | adaburuetarako |
| ablative | adaburutatik | adaburutik | adaburuetatik |
| partitive | adabururik | — | — |
| prolative | adaburutzat | — | — |
Derived terms
- adaburutu (“to prune”)
Further reading
- “adaburu”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]
- “adaburu”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005