adamatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adamō
Participle
adamātus (feminine adamāta, neuter adamātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adamātus | adamāta | adamātum | adamātī | adamātae | adamāta | |
| genitive | adamātī | adamātae | adamātī | adamātōrum | adamātārum | adamātōrum | |
| dative | adamātō | adamātae | adamātō | adamātīs | |||
| accusative | adamātum | adamātam | adamātum | adamātōs | adamātās | adamāta | |
| ablative | adamātō | adamātā | adamātō | adamātīs | |||
| vocative | adamāte | adamāta | adamātum | adamātī | adamātae | adamāta | |