adamcıl

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish ادمجیل (adamcıl, “(a brute) that attacks or kills man, a misanthrope”),^[1] morphologically adam (“human, man”) +‎ -cıl.^[2]

Pronunciation

IPA^(key): /ɑ.dɑmˈd͡ʒɯɫ/
Hyphenation: a‧dam‧cıl

Adjective

adamcıl

(obsolete) (for animals) Attacking people, running away from people.
(for animals) Not afraid or shy of people, accustomed to people, tamed.
Synonym: insancıl

Declension

Predicative forms of **adamcıl**
present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	adamcılım	adamcıl mıyım?
sen (you are)	adamcılsın	adamcıl mısın?
o (he/she/it is)	adamcıl / adamcıldır	adamcıl mı?
biz (we are)	adamcılız	adamcıl mıyız?
siz (you are)	adamcılsınız	adamcıl mısınız?
onlar (they are)	adamcıl(lar)	adamcıl(lar) mı?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	adamcıldım	adamcıl mıydım?
sen (you were)	adamcıldın	adamcıl mıydın?
o (he/she/it was)	adamcıldı	adamcıl mıydı?
biz (we were)	adamcıldık	adamcıl mıydık?
siz (you were)	adamcıldınız	adamcıl mıydınız?
onlar (they were)	adamcıldılar	adamcıl mıydılar?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	adamcılmışım	adamcıl mıymışım?
sen (you were)	adamcılmışsın	adamcıl mıymışsın?
o (he/she/it was)	adamcılmış	adamcıl mıymış?
biz (we were)	adamcılmışız	adamcıl mıymışız?
siz (you were)	adamcılmışsınız	adamcıl mıymışsınız?
onlar (they were)	adamcılmışlar	adamcıl mıymışlar?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	adamcılsam	adamcıl mıysam?
sen (if you)	adamcılsan	adamcıl mıysan?
o (if he/she/it)	adamcılsa	adamcıl mıysa?
biz (if we)	adamcılsak	adamcıl mıysak?
siz (if you)	adamcılsanız	adamcıl mıysanız?
onlar (if they)	adamcılsalar	adamcıl mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

References

^ Redhouse, James W. (1890) “ادمجیل”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 52
^ Nişanyan, Sevan (2002–) “adamcıl”, in Nişanyan Sözlük