adcumbendus
Latin
Etymology
Future passive participle of adcumbō.
Participle
adcumbendus (feminine adcumbenda, neuter adcumbendum); first/second-declension participle
- alternative form of accumbendus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adcumbendus | adcumbenda | adcumbendum | adcumbendī | adcumbendae | adcumbenda | |
| genitive | adcumbendī | adcumbendae | adcumbendī | adcumbendōrum | adcumbendārum | adcumbendōrum | |
| dative | adcumbendō | adcumbendae | adcumbendō | adcumbendīs | |||
| accusative | adcumbendum | adcumbendam | adcumbendum | adcumbendōs | adcumbendās | adcumbenda | |
| ablative | adcumbendō | adcumbendā | adcumbendō | adcumbendīs | |||
| vocative | adcumbende | adcumbenda | adcumbendum | adcumbendī | adcumbendae | adcumbenda | |