addecimatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of addecimō
Participle
addecimātus (feminine addecimāta, neuter addecimātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | addecimātus | addecimāta | addecimātum | addecimātī | addecimātae | addecimāta | |
| genitive | addecimātī | addecimātae | addecimātī | addecimātōrum | addecimātārum | addecimātōrum | |
| dative | addecimātō | addecimātae | addecimātō | addecimātīs | |||
| accusative | addecimātum | addecimātam | addecimātum | addecimātōs | addecimātās | addecimāta | |
| ablative | addecimātō | addecimātā | addecimātō | addecimātīs | |||
| vocative | addecimāte | addecimāta | addecimātum | addecimātī | addecimātae | addecimāta | |