addiscens

Latin

Etymology

Present participle of addiscō

Participle

addiscēns (genitive addiscentis); third-declension one-termination participle

  1. learning in addition, further
  2. informed, hearing, learning

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative addiscēns addiscentēs addiscentia
genitive addiscentis addiscentium
dative addiscentī addiscentibus
accusative addiscentem addiscēns addiscentēs
addiscentīs
addiscentia
ablative addiscente
addiscentī1
addiscentibus
vocative addiscēns addiscentēs addiscentia

1When used purely as an adjective.