addubitans
Latin
Etymology
Present participle of addubitō
Participle
addubitāns (genitive addubitantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | addubitāns | addubitantēs | addubitantia | ||
| genitive | addubitantis | addubitantium | |||
| dative | addubitantī | addubitantibus | |||
| accusative | addubitantem | addubitāns | addubitantēs addubitantīs |
addubitantia | |
| ablative | addubitante addubitantī1 |
addubitantibus | |||
| vocative | addubitāns | addubitantēs | addubitantia | ||
1When used purely as an adjective.