adeptus

Latin

Etymology

Perfect participle of adipīscor.

Participle

adeptus (feminine adepta, neuter adeptum); first/second-declension participle

  1. overtaken
  2. obtained
  3. attained

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adeptus adepta adeptum adeptī adeptae adepta
genitive adeptī adeptae adeptī adeptōrum adeptārum adeptōrum
dative adeptō adeptae adeptō adeptīs
accusative adeptum adeptam adeptum adeptōs adeptās adepta
ablative adeptō adeptā adeptō adeptīs
vocative adepte adepta adeptum adeptī adeptae adepta

Descendants

  • Catalan: adepte
  • French: adepte
  • Galician: adepto
  • Italian: adetto, adepto
  • Portuguese: adepto
  • Spanish: adepto

References