adequitans
Latin
Etymology
Present participle of adequitō
Participle
adequitāns (genitive adequitantis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adequitāns | adequitantēs | adequitantia | ||
| genitive | adequitantis | adequitantium | |||
| dative | adequitantī | adequitantibus | |||
| accusative | adequitantem | adequitāns | adequitantēs adequitantīs |
adequitantia | |
| ablative | adequitante adequitantī1 |
adequitantibus | |||
| vocative | adequitāns | adequitantēs | adequitantia | ||
1When used purely as an adjective.