adharcáil
Irish
Etymology
From adharc (“horn”) + -áil (suffix used productively to form denominative verbs and their associated verbal nouns).
Verb
adharcáil (present analytic adharcálann, future analytic adharcálfaidh, verbal noun adharcáil, past participle adharcáilte)
Conjugation
conjugation of adharcáil (first conjugation – B)
| verbal noun | adharcáil | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | adharcáilte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | adharcálaim | adharcálann tú; adharcálair† |
adharcálann sé, sí | adharcálaimid | adharcálann sibh | adharcálann siad; adharcálaid† |
a adharcálann; a adharcálas / a n-adharcálann* |
adharcáiltear |
| past | d'adharcáil mé; d'adharcálas / adharcáil mé‡; adharcálas‡ |
d'adharcáil tú; d'adharcálais / adharcáil tú‡; adharcálais‡ |
d'adharcáil sé, sí / adharcáil sé, sí‡ |
d'adharcálamar; d'adharcáil muid / adharcálamar‡; adharcáil muid‡ |
d'adharcáil sibh; d'adharcálabhair / adharcáil sibh‡; adharcálabhair‡ |
d'adharcáil siad; d'adharcáladar / adharcáil siad; adharcáladar‡ |
a d'adharcáil / ar adharcáil* |
adharcáladh; hadharcáladh† |
| past habitual | d'adharcálainn / adharcálainn‡; n-adharcálainn‡‡ |
d'adharcáilteá / adharcáilteá‡; n-adharcáilteᇇ |
d'adharcáladh sé, sí / adharcáladh sé, sí‡; n-adharcáladh sé, s퇇 |
d'adharcálaimis; d'adharcáladh muid / adharcálaimis‡; adharcáladh muid‡; n-adharcálaimis‡‡; n-adharcáladh muid‡‡ |
d'adharcáladh sibh / adharcáladh sibh‡; n-adharcáladh sibh‡‡ |
d'adharcálaidís; d'adharcáladh siad / adharcálaidís‡; adharcáladh siad‡; n-adharcálaidís‡‡; n-adharcáladh siad‡‡ |
a d'adharcáladh / a n-adharcáladh* |
d'adharcáiltí / adharcáiltí‡; n-adharcáilt퇇 |
| future | adharcálfaidh mé; adharcálfad |
adharcálfaidh tú; adharcálfair† |
adharcálfaidh sé, sí | adharcálfaimid; adharcálfaidh muid |
adharcálfaidh sibh | adharcálfaidh siad; adharcálfaid† |
a adharcálfaidh; a adharcálfas / a n-adharcálfaidh* |
adharcálfar |
| conditional | d'adharcálfainn / adharcálfainn‡; n-adharcálfainn‡‡ | d'adharcálfá / adharcálfá‡; n-adharcálfᇇ | d'adharcálfadh sé, sí / adharcálfadh sé, sí‡; n-adharcálfadh sé, s퇇 | d'adharcálfaimis; d'adharcálfadh muid / adharcálfaimis‡; adharcálfadh muid‡; n-adharcálfaimis‡‡; n-adharcálfadh muid‡‡ | d'adharcálfadh sibh / adharcálfadh sibh‡; n-adharcálfadh sibh‡‡ | d'adharcálfaidís; d'adharcálfadh siad / adharcálfaidís‡; adharcálfadh siad‡; n-adharcálfaidís‡‡; n-adharcálfadh siad‡‡ | a d'adharcálfadh / a n-adharcálfadh* |
d'adharcálfaí / adharcálfaí‡; n-adharcálfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go n-adharcála mé; go n-adharcálad† |
go n-adharcála tú; go n-adharcálair† |
go n-adharcála sé, sí | go n-adharcálaimid; go n-adharcála muid |
go n-adharcála sibh | go n-adharcála siad; go n-adharcálaid† |
— | go n-adharcáiltear |
| past | dá n-adharcálainn | dá n-adharcáilteá | dá n-adharcáladh sé, sí | dá n-adharcálaimis; dá n-adharcáladh muid |
dá n-adharcáladh sibh | dá n-adharcálaidís; dá n-adharcáladh siad |
— | dá n-adharcáiltí |
| imperative | ||||||||
| – | adharcálaim | adharcáil | adharcáladh sé, sí | adharcálaimis | adharcálaigí; adharcálaidh† |
adharcálaidís | — | adharcáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Noun
adharcáil f (genitive singular adharcála)
- verbal noun of adharcáil
Declension
| ||||||||||||||||||||||||
Mutation
| radical | eclipsis | with h-prothesis | with t-prothesis |
|---|---|---|---|
| adharcáil | n-adharcáil | hadharcáil | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “adharcáil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN