adiectivum
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ad.jɛkˈtiː.wũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ad̪.jekˈt̪iː.vum]
Etymology 1
Ellipsis of nōmen adiectīvum (“additional noun”), as a calque of Ancient Greek ὄνομα ἐπίθετον (ónoma epítheton, “additional noun”).
Noun
adiectīvum n (genitive adiectīvī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | adiectīvum | adiectīva |
| genitive | adiectīvī | adiectīvōrum |
| dative | adiectīvō | adiectīvīs |
| accusative | adiectīvum | adiectīva |
| ablative | adiectīvō | adiectīvīs |
| vocative | adiectīvum | adiectīva |
Etymology 2
Inflected form of adiectīvus (“additional”).
Adjective
adiectīvum
- inflection of adiectīvus:
- nominative/accusative/vocative neuter singular
- accusative masculine singular