adiectus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adiciō.

Pronunciation

Participle

adiectus (feminine adiecta, neuter adiectum); first/second-declension participle

  1. thrown, hurled
  2. directed towards
  3. (grammar) modified, qualified

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adiectus adiecta adiectum adiectī adiectae adiecta
genitive adiectī adiectae adiectī adiectōrum adiectārum adiectōrum
dative adiectō adiectae adiectō adiectīs
accusative adiectum adiectam adiectum adiectōs adiectās adiecta
ablative adiectō adiectā adiectō adiectīs
vocative adiecte adiecta adiectum adiectī adiectae adiecta

Descendants

  • Italian: aggetto
  • Old French: agiets