adjunctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adjungō

Participle

adjūnctus (feminine adjūncta, neuter adjūnctum); first/second-declension participle

  1. quality, characteristic, essential feature, attribute collateral circumstance

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adjūnctus adjūncta adjūnctum adjūnctī adjūnctae adjūncta
genitive adjūnctī adjūnctae adjūnctī adjūnctōrum adjūnctārum adjūnctōrum
dative adjūnctō adjūnctae adjūnctō adjūnctīs
accusative adjūnctum adjūnctam adjūnctum adjūnctōs adjūnctās adjūncta
ablative adjūnctō adjūnctā adjūnctō adjūnctīs
vocative adjūncte adjūncta adjūnctum adjūnctī adjūnctae adjūncta

References