adlevatus
Latin
Etymology 1
Perfect passive participle of adlevō.
Participle
adlevātus (feminine adlevāta, neuter adlevātum); first/second-declension participle
- alternative form of allevātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adlevātus | adlevāta | adlevātum | adlevātī | adlevātae | adlevāta | |
| genitive | adlevātī | adlevātae | adlevātī | adlevātōrum | adlevātārum | adlevātōrum | |
| dative | adlevātō | adlevātae | adlevātō | adlevātīs | |||
| accusative | adlevātum | adlevātam | adlevātum | adlevātōs | adlevātās | adlevāta | |
| ablative | adlevātō | adlevātā | adlevātō | adlevātīs | |||
| vocative | adlevāte | adlevāta | adlevātum | adlevātī | adlevātae | adlevāta | |
Etymology 2
Perfect passive participle of adlēvō.
Participle
adlēvātus (feminine adlēvāta, neuter adlēvātum); first/second-declension participle
- alternative form of allēvātus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adlēvātus | adlēvāta | adlēvātum | adlēvātī | adlēvātae | adlēvāta | |
| genitive | adlēvātī | adlēvātae | adlēvātī | adlēvātōrum | adlēvātārum | adlēvātōrum | |
| dative | adlēvātō | adlēvātae | adlēvātō | adlēvātīs | |||
| accusative | adlēvātum | adlēvātam | adlēvātum | adlēvātōs | adlēvātās | adlēvāta | |
| ablative | adlēvātō | adlēvātā | adlēvātō | adlēvātīs | |||
| vocative | adlēvāte | adlēvāta | adlēvātum | adlēvātī | adlēvātae | adlēvāta | |