adliciens
Latin
Etymology
Present participle of adliciō
Participle
adliciēns (genitive adlicientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adliciēns | adlicientēs | adlicientia | ||
| genitive | adlicientis | adlicientium | |||
| dative | adlicientī | adlicientibus | |||
| accusative | adlicientem | adliciēns | adlicientēs adlicientīs |
adlicientia | |
| ablative | adliciente adlicientī1 |
adlicientibus | |||
| vocative | adliciēns | adlicientēs | adlicientia | ||
1When used purely as an adjective.