administrans
Latin
Etymology
Present active participle of administrō
Participle
administrāns (genitive administrantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | administrāns | administrantēs | administrantia | ||
| genitive | administrantis | administrantium | |||
| dative | administrantī | administrantibus | |||
| accusative | administrantem | administrāns | administrantēs administrantīs |
administrantia | |
| ablative | administrante administrantī1 |
administrantibus | |||
| vocative | administrāns | administrantēs | administrantia | ||
1When used purely as an adjective.
References
- administrans in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- statesmen: principes rem publicam administrantes or simply principes
- statesmen: principes rem publicam administrantes or simply principes