admixtus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [adˈmɪk.stʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ad̪ˈmik.st̪us]
Adjective
admixtus (feminine admixta, neuter admixtum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | admixtus | admixta | admixtum | admixtī | admixtae | admixta | |
| genitive | admixtī | admixtae | admixtī | admixtōrum | admixtārum | admixtōrum | |
| dative | admixtō | admixtae | admixtō | admixtīs | |||
| accusative | admixtum | admixtam | admixtum | admixtōs | admixtās | admixta | |
| ablative | admixtō | admixtā | admixtō | admixtīs | |||
| vocative | admixte | admixta | admixtum | admixtī | admixtae | admixta | |
Noun
admixtus m (genitive admixtūs); fourth declension
Declension
Fourth-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | admixtus | admixtūs |
| genitive | admixtūs | admixtuum |
| dative | admixtuī | admixtibus |
| accusative | admixtum | admixtūs |
| ablative | admixtū | admixtibus |
| vocative | admixtus | admixtūs |
References
- “admixtus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “admixtus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- admixtus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.