admurmuratus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of admurmuror.
Participle
admurmurātus (feminine admurmurāta, neuter admurmurātum); first/second-declension participle
- having murmured
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | admurmurātus | admurmurāta | admurmurātum | admurmurātī | admurmurātae | admurmurāta | |
| genitive | admurmurātī | admurmurātae | admurmurātī | admurmurātōrum | admurmurātārum | admurmurātōrum | |
| dative | admurmurātō | admurmurātae | admurmurātō | admurmurātīs | |||
| accusative | admurmurātum | admurmurātam | admurmurātum | admurmurātōs | admurmurātās | admurmurāta | |
| ablative | admurmurātō | admurmurātā | admurmurātō | admurmurātīs | |||
| vocative | admurmurāte | admurmurāta | admurmurātum | admurmurātī | admurmurātae | admurmurāta | |