adnicto
Latin
Alternative forms
Etymology
From ad- + nictō (“blink; wink”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [anˈnɪk.toː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ad̪ˈnik.t̪o]
Verb
adnictō (present infinitive adnictāre); first conjugation, no perfect or supine stems
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adnictō | adnictās | adnictat | adnictāmus | adnictātis | adnictant | ||||||
| imperfect | adnictābam | adnictābās | adnictābat | adnictābāmus | adnictābātis | adnictābant | |||||||
| future | adnictābō | adnictābis | adnictābit | adnictābimus | adnictābitis | adnictābunt | |||||||
| passive | present | adnictor | adnictāris, adnictāre |
adnictātur | adnictāmur | adnictāminī | adnictantur | ||||||
| imperfect | adnictābar | adnictābāris, adnictābāre |
adnictābātur | adnictābāmur | adnictābāminī | adnictābantur | |||||||
| future | adnictābor | adnictāberis, adnictābere |
adnictābitur | adnictābimur | adnictābiminī | adnictābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adnictem | adnictēs | adnictet | adnictēmus | adnictētis | adnictent | ||||||
| imperfect | adnictārem | adnictārēs | adnictāret | adnictārēmus | adnictārētis | adnictārent | |||||||
| passive | present | adnicter | adnictēris, adnictēre |
adnictētur | adnictēmur | adnictēminī | adnictentur | ||||||
| imperfect | adnictārer | adnictārēris, adnictārēre |
adnictārētur | adnictārēmur | adnictārēminī | adnictārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | adnictā | — | — | adnictāte | — | ||||||
| future | — | adnictātō | adnictātō | — | adnictātōte | adnictantō | |||||||
| passive | present | — | adnictāre | — | — | adnictāminī | — | ||||||
| future | — | adnictātor | adnictātor | — | — | adnictantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | adnictāre | adnictārī | adnictāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | adnictandus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| adnictandī | adnictandō | adnictandum | adnictandō | — | — | ||||||||
References
- “adnicto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press