adnuntiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of adnūntiō.

Participle

adnūntiātus (feminine adnūntiāta, neuter adnūntiātum); first/second-declension participle

  1. announced, proclaimed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative adnūntiātus adnūntiāta adnūntiātum adnūntiātī adnūntiātae adnūntiāta
genitive adnūntiātī adnūntiātae adnūntiātī adnūntiātōrum adnūntiātārum adnūntiātōrum
dative adnūntiātō adnūntiātae adnūntiātō adnūntiātīs
accusative adnūntiātum adnūntiātam adnūntiātum adnūntiātōs adnūntiātās adnūntiāta
ablative adnūntiātō adnūntiātā adnūntiātō adnūntiātīs
vocative adnūntiāte adnūntiāta adnūntiātum adnūntiātī adnūntiātae adnūntiāta
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.