adományaim
Hungarian
Etymology
adomány + -aim (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɒdomaːɲɒjim]
- Hyphenation: ado‧má‧nya‧im
Noun
adományaim
- first-person singular multiple-possession possessive of adomány
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | adományaim |
| accusative | — | adományaimat |
| dative | — | adományaimnak |
| instrumental | — | adományaimmal |
| causal-final | — | adományaimért |
| translative | — | adományaimmá |
| terminative | — | adományaimig |
| essive-formal | — | adományaimként |
| essive-modal | — | adományaimul |
| inessive | — | adományaimban |
| superessive | — | adományaimon |
| adessive | — | adományaimnál |
| illative | — | adományaimba |
| sublative | — | adományaimra |
| allative | — | adományaimhoz |
| elative | — | adományaimból |
| delative | — | adományaimról |
| ablative | — | adományaimtól |
| non-attributive possessive – singular |
— | adományaimé |
| non-attributive possessive – plural |
— | adományaiméi |