adoquinar
Spanish
Etymology
From adoquín.
Pronunciation
- IPA(key): /adokiˈnaɾ/ [a.ð̞o.kiˈnaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: a‧do‧qui‧nar
Verb
adoquinar (first-person singular present adoquino, first-person singular preterite adoquiné, past participle adoquinado)
- (transitive) to pave with cobblestones
Conjugation
Conjugation of adoquinar (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of adoquinar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive adoquinar | dative | adoquinarme | adoquinarte | adoquinarle, adoquinarse | adoquinarnos | adoquinaros | adoquinarles, adoquinarse |
| accusative | adoquinarme | adoquinarte | adoquinarlo, adoquinarla, adoquinarse | adoquinarnos | adoquinaros | adoquinarlos, adoquinarlas, adoquinarse | |
| with gerund adoquinando | dative | adoquinándome | adoquinándote | adoquinándole, adoquinándose | adoquinándonos | adoquinándoos | adoquinándoles, adoquinándose |
| accusative | adoquinándome | adoquinándote | adoquinándolo, adoquinándola, adoquinándose | adoquinándonos | adoquinándoos | adoquinándolos, adoquinándolas, adoquinándose | |
| with informal second-person singular tú imperative adoquina | dative | adoquíname | adoquínate | adoquínale | adoquínanos | not used | adoquínales |
| accusative | adoquíname | adoquínate | adoquínalo, adoquínala | adoquínanos | not used | adoquínalos, adoquínalas | |
| with informal second-person singular vos imperative adoquiná | dative | adoquiname | adoquinate | adoquinale | adoquinanos | not used | adoquinales |
| accusative | adoquiname | adoquinate | adoquinalo, adoquinala | adoquinanos | not used | adoquinalos, adoquinalas | |
| with formal second-person singular imperative adoquine | dative | adoquíneme | not used | adoquínele, adoquínese | adoquínenos | not used | adoquíneles |
| accusative | adoquíneme | not used | adoquínelo, adoquínela, adoquínese | adoquínenos | not used | adoquínelos, adoquínelas | |
| with first-person plural imperative adoquinemos | dative | not used | adoquinémoste | adoquinémosle | adoquinémonos | adoquinémoos | adoquinémosles |
| accusative | not used | adoquinémoste | adoquinémoslo, adoquinémosla | adoquinémonos | adoquinémoos | adoquinémoslos, adoquinémoslas | |
| with informal second-person plural imperative adoquinad | dative | adoquinadme | not used | adoquinadle | adoquinadnos | adoquinaos | adoquinadles |
| accusative | adoquinadme | not used | adoquinadlo, adoquinadla | adoquinadnos | adoquinaos | adoquinadlos, adoquinadlas | |
| with formal second-person plural imperative adoquinen | dative | adoquínenme | not used | adoquínenle | adoquínennos | not used | adoquínenles, adoquínense |
| accusative | adoquínenme | not used | adoquínenlo, adoquínenla | adoquínennos | not used | adoquínenlos, adoquínenlas, adoquínense | |
Derived terms
See also
Further reading
- “adoquinar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024