adsentator
Latin
Noun
adsentātor m (genitive adsentātōris); third declension
- alternative form of assentator
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | adsentātor | adsentātōrēs |
| genitive | adsentātōris | adsentātōrum |
| dative | adsentātōrī | adsentātōribus |
| accusative | adsentātōrem | adsentātōrēs |
| ablative | adsentātōre | adsentātōribus |
| vocative | adsentātor | adsentātōrēs |
Verb
adsentātor
- second/third-person singular future active imperative of adsentor