adsuetus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [as.suˈeː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ad̪.suˈɛː.t̪us]
Adjective
adsuētus (feminine adsuēta, neuter adsuētum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | adsuētus | adsuēta | adsuētum | adsuētī | adsuētae | adsuēta | |
| genitive | adsuētī | adsuētae | adsuētī | adsuētōrum | adsuētārum | adsuētōrum | |
| dative | adsuētō | adsuētae | adsuētō | adsuētīs | |||
| accusative | adsuētum | adsuētam | adsuētum | adsuētōs | adsuētās | adsuēta | |
| ablative | adsuētō | adsuētā | adsuētō | adsuētīs | |||
| vocative | adsuēte | adsuēta | adsuētum | adsuētī | adsuētae | adsuēta | |
Related terms
References
- “adsuetus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers