adunans
Latin
Etymology
Present participle of adūnō
Participle
adūnāns (genitive adūnantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | adūnāns | adūnantēs | adūnantia | ||
| genitive | adūnantis | adūnantium | |||
| dative | adūnantī | adūnantibus | |||
| accusative | adūnantem | adūnāns | adūnantēs adūnantīs |
adūnantia | |
| ablative | adūnante adūnantī1 |
adūnantibus | |||
| vocative | adūnāns | adūnantēs | adūnantia | ||
1When used purely as an adjective.