adutor
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈduː.tɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈd̪uː.t̪or]
Verb
adūtor (present infinitive adūtī, perfect active adūsus sum); third conjugation, deponent
- a false reading of abūtor in M. Porcius Cato’s “De Agri Cultura”
Conjugation
Conjugation of adūtor (third conjugation, deponent)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adūtor | adūteris, adūtere |
adūtitur | adūtimur | adūtiminī | adūtuntur | ||||||
| imperfect | adūtēbar | adūtēbāris, adūtēbāre |
adūtēbātur | adūtēbāmur | adūtēbāminī | adūtēbantur | |||||||
| future | adūtar | adūtēris, adūtēre |
adūtētur | adūtēmur | adūtēminī | adūtentur | |||||||
| perfect | adūsus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | adūsus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | adūsus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | adūtar | adūtāris, adūtāre |
adūtātur | adūtāmur | adūtāminī | adūtantur | ||||||
| imperfect | adūterer | adūterēris, adūterēre |
adūterētur | adūterēmur | adūterēminī | adūterentur | |||||||
| perfect | adūsus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | adūsus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | adūtere | — | — | adūtiminī | — | ||||||
| future | — | adūtitor | adūtitor | — | — | adūtuntor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | adūtī | — | adūtēns | — | |||||||||
| future | adūsūrum esse | — | adūsūrus | adūtendus, adūtundus | |||||||||
| perfect | adūsum esse | — | adūsus | — | |||||||||
| future perfect | adūsum fore | — | — | — | |||||||||
| perfect potential | adūsūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| adūtendī | adūtendō | adūtendum | adūtendō | adūsum | adūsū | ||||||||
References
- “ădūtor, -ūsus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adutor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Portuguese
Etymology
Adjective
adutor (feminine adutora, masculine plural adutores, feminine plural adutoras)
- (physiology, of a muscle) adducent (which pulls one part towards another)
Noun
adutor m (plural adutores)